Jos Verheugen

Dans mes portraits je cherche une ressemblance absolue, mais qui dépasse la reproduction photographique. Mes portraits doivent en plus exprimer l’allure, le caractère et l’état d’âme de la personne comme je l’ai ressenti.

J’ai un style caractéristique, dans lequel j’accentue quelque peu les traits, les rides et d’autres détails. Ca fait que, à première vue, mes portraits ont l’air « dur ». Sous un regard plus approfondi, cette approche rend le portrait plus vivant en entraînant des impressions constamment changeantes

Mes méthodes de travail pour les portraits sur commande:

Je travaille à l’huile sur une toile de lin naturelle, non-colorée. La palette est limitée à trois couleurs (rouge de cadmium, bleu ultramarine et jaune de Naples), complétée avec du blanc titane. Je construis le portrait couche après couche, les couches superficielles restant plus ou moins transparentes et permettant l’interaction avec la peinture plus profonde et la toile. Cette approche conduit à ce que j’appelle un « naturalisme expressif », qui reste éloigné du « réalisme photographique ».

Pour le portrait, j’emploie trois procédures distinctes:

1) J’utilise des photos existantes, fournies par le client

Dans le passé, j’ai souvent suivi cette approche, mais ce n’est pas l’idéal à cause de l’absence de contact direct avec le modèle. Pourtant, dans certains cas c’est la seule méthode praticable (par exemple pour des portraits de personnes décédées ou des commandes de l’étranger). Afin d’avoir une certaine liberté d’expression, j’ai besoin de plusieurs images de la personne. Ces photos ne doivent pas être des oeuvres d’art elles-mêmes. Je préfère des petites photos instantanées, à condition qu’elles soient bien mises au point et riches en détails. Les descriptions de caractère et de carrière professionnelle peuvent m’aider à saisir le personnage.

2) Je rencontre les personnages; je m’imprègne de leur caractère et comportement. Je prends des photos et fais des esquisses, après quoi je travaille sur le tableau en l’absence des modèles

Cette approche me convient le mieux. Je me déplace pour voir, pendant un ou deux jours, les gens dans leur environnement quotidiens. Tout ce que j’observe, peut ensuite influer sur la conception du portrait. Je prends les photos en plusieurs séances d’environ 20 minutes chacune sous des conditions diverses (à l’intérieur ou dehors, l’après-midi ou le soir). Pour un portrait de plusieurs personnes, je travaille avec les gens soit individuellement soit en groupe, mais la composition finale se fait ultérieurement en l’absence des modèles.

3) La personne pose dans mon atelier pendant 5-8 séances d’une demi-journée chacune

Le contact intense pendant une pose vivante est le meilleur fondement pour un portrait réussi. Si le modèle et l’artiste arrivent à trouver un accord entre leurs agendas, cette approche est préférable.

Puisque l’apport artistique du peintre est plus important dans les deux dernières approches, les prix sont légèrement plus élevés. Dans certaines limites (grosso modo entre 45×40 et 65×50 cm) la taille du tableau n’influence pas le prix. Egalement, pour des portraits multiple les prix sont les mêmes pour une groupe sur la même toile ou des portraits individuels sur des panneaux séparés. Toutefois, des demandes spécifiques, comme une grande taille, un portrait en pied, etc., affectent les tarifs.

Pour une indication du tarif, envoyez-moi une description de votre projet.

In my portraits my aim is an indisputable resemblance, but one which goes beyond a photographical reproduction. The portrait must also convey the attitude, character and state of mind of the person as I experienced them.

I have a characteristic style in which I emphasize somewhat the facial features, wrinkles and other details. This makes my portraits at first sight seem slightly severe. On closer examination, this approach gives rise to a vivid painting which evokes continuously changing impressions.

My working methods for commissioned portraits:

I work in oil paint on plain, uncoloured linen. My palette is limited to three colours (cadmium red, ultramarine blue and Naples yellow), complemented with titanium white. I construct the portrait layer upon layer. The more superficial layers remain more or less transparent to allow an interaction with the lower layers and the canvas. This approach gives rise to what I call « expressive naturalism », which has little in common with « photographic realism ».

For a portrait, I follow three distinct approaches:

1) I make use of existing photo’s

In the past, I have often worked in this way, but it is not my preferred approach because of the lack of direct contact with the model. However, in certain cases it is the only workable option (e.g. a portrait of a deceased person, assignments from abroad, etc). To allow a certain liberty of expression, I would need several different images. These pictures should not be works of arts in themselves. I prefer « snapshots », as long as they are sharp and rich in details. A description of the character and career helps me to grasp the personality to be portrayed.

2) I meet the people, and according to my vision on their character and behaviour, I make photo’s and sketches after which I work on the painting in the absence of the models

This approach suits me best. I visit the people for one or two days in their personal environment. All that I see and experience here will have some effect on the subsequent painting process. I take the photo’s in a few sessions of about 20 minutes each, inside and outside the house, afternoon and evening, etc. In case of a group portrait I work with the people either separately or together, but the final composition of the painting is made only later in my studio.

3) The person poses life in my studio during 5 to 8 sessions, of half a day each

The long, intense contact during a life pose is the best basis for a « full-blown » portrait. Unfortunately, in practice it is often difficult to find an agreement between the agenda of model and painter. However, if the model is in Paris for a longer period (or the painter in the home country of the model), this approach is to be preferred.

Since the artistic input of the artist is bigger in the latter two approaches, the prices are somewhat higher. Within certain limits (between approximately 45×40 and 65×50 cm), the size of the painting does not influence the price. The price is also independent of whether different people are painted together or on separate canvasses. On the other hand, special requests, such as big format, full size portrait etc do influence the price.

For an indication of the price please send me a description of your project. 

Bij het maken van een portret streef ik naar een onmiskenbare gelijkenis, maar dan wel één die de fotografische reproductie overstijgt. Het portret moet ook een goede uitdrukking geven van de allure, het karakter en de gemoedstoestand van de persoon zoals die mij voor ogen kwam.

Ik heb een typerende manier van schilderen waarin ik gelaatstrekken, rimpels en andere details enigszins accentueer. Op het eerste gezicht komen mijn portretten daardoor ‘hard’ over. Bij nadere beschouwing zorgt deze manier van schilderen voor levendige portretten die steeds veranderende indrukken achterlaten.

Mijn werkwijze voor portretten in opdracht:

Ik werk in olieverf op transparant geprepareerd linnen. Ik beperk me tot een sober palet met drie kleuren (cadmiumrood, ultramarijn blauw en Napels geel), aangevuld met titaanwit. Ik bouw een portret laag voor laag op, waarbij de meer oppervlakkige lagen min of meer transparant blijven, zodat een interactie plaatsvindt met de onderlagen en de tint van het doek. Op die manier ontstaat iets wat ik een ‘expressief naturalisme’ noem, en dat weinig van doen heeft met een ‘fotografisch realisme’, ondanks het gebruik (vaak) van fotomateriaal.

Ik hanteer voor het portret drie verschillende benaderingen:

1) ik schilder naar bestaande foto’s

Ik heb dit in het verleden veel gedaan. Weliswaar steeds tot tevredenheid van de opdrachtgevers maar het is niet mijn favoriete werkwijze, omdat ik het directe contact met de personen mis. Soms is het echter het enig praktisch haalbare (vaak bij opdrachten uit het buitenland, of een portret van een overleden persoon, bijvoorbeeld). Om toch een zekere vrijheid van werken te hebben wil ik kunnen beschikken over verschillende foto’s. De foto’s moeten niet op zich zelf al een kunstwerk zijn. ‘Kiekjes’ zijn me liever, als ze maar scherp zijn met veel detail. Een korte karakterschets kan me helpen om me in de personen in te leven.

2) ik ontmoet de te portretteren personen, en op basis van mijn visie op hun karakter en gedrag, maak ik foto’s waarna ik in afwezigheid van de personen schilder

Deze manier bevalt mij het best. Ik kom 1 of 2 dagen bij de mensen over de vloer. Alles wat ik daar zie en meemaak werkt door tijdens het schilderen. Het fotograferen doe ik het liefst in een paar verschillende sessies (van elk een minuut of 20), binnen en buiten, ‘s middags en ‘s avonds enz. Ik fotografeer verschillende personen alleen of gezamenlijk, maar de uiteindelijke compositie voor het schilderij maak ik in mijn atelier.

3) de personen poseren in mijn atelier gedurende 5 tot 8 sessies, elk van een halve dag

Dit komt zelden voor. Maar bij een langer verblijf in Parijs kan dit een optie zijn. Een dergelijk langdurig en intensief contact is wel een optimaal uitgangspunt voor een « doorgrond » portret.

Omdat bij de laatste twee benaderingen er een grotere artistieke inbreng van de schilder is, zijn mijn prijzen daarvoor iets hoger.
 Het formaat wordt vooral bepaald door artistieke overwegingen en heeft binnen bepaalde grenzen (van ongeveer 45×40 tot 65×50 cm) geen invloed op de prijs. Ook of de personen op één of meerdere doeken worden geschilderd maakt voor de prijs niet uit. Speciale wensen, zoals groot formaat, portret ten voeten uit, enz., zijn uiteraard wel van invloed op de prijs.

Voor een prijsindicatie kunt u een beschrijving van uw project sturen.